گچ گیری و آتل گیری در منزل

نحوه گچ گیری و آتل گیری در منزل

گچ و آتل برگردان دو کلمه Cast و Splint می باشند. گچ یا آتل یکی از روش های درمانی است که می تواند بعد از شکستگی اندام و استخوان ها به ترمیم و بهبود آن کمک کند. درواقع هدف آن ها حمایت از استخوان ها و دیگر بافت های اندام است. بعضی اوقات به دلیل شرایط خاص بیمار، امکان گچ گیری برای او در مراکز درمانی امکان پذیر نمی باشد. به همین دلیل انجام این عمل در منزل باعث می شود تا بیمار بدون نگرانی، شرایط درمان خود را بگذراند.
در این مقاله علاوه بر آشنایی با اصول گچ گیری به نحوه گچ گیری و آتل گیری در منزل می پردازیم.

جهت مطالعه و فهم بهتر ادامه مطالب با ما همراه باشید.

آشنایی با گچ گیری و آتل گیری

گچ گیری یا cast یکی از روش های بی حرکت کردن شکستگی بعد از جا اندازی آن ها می باشد. این ماده همان گچ ساختمانی است که مواد دیگری را برای بهبود کارکرد به آن اضافه کرده اند. گچ گیری در واقع همان قالب گیری است که جهت درمان شکستگی ها و صدمات مفصلی استفاده می‌شود.

بیشترین مورد استفاده گچ و آتل در درمان پیچ خوردگی مفاصل و بی حرکت کردن شکستگی ها است. در واقع گچ گیری مانند آتل عمل می کند، توسط این دو درد و تورم اندام  کاهش پیدا می کنند و همچنین موجب کم شدن اسپاسم عضلات می شوند. گچ گرفتن در منزل و همچنین گچ گیری در مراکز درمانی توسط پزشک ارتوپد و یا دستیار  او انجام می شود.

انواع گچ گیری | گچ گیری و آتل گیری در منزل

قبل از گچ گرفتن در منزل، متخصص با توجه به آن اندام شروع به گچ گیری می کند. انواع گچ گیری در زمینه ارتوپد به صورت زیر است:

گچ گیری اندام فوقانی

گچ گیری بازو، مچ و دست جزو گچ گیری های اندام فوقانی می باشد. این نوع گچ گیری به دو صورت گچ بازوی بلند و گچ بازوی کوتاه انجام می شود. در هر دو نوع پزشک سعی می‌ کند تا انگشتان دست را آزاد بگذارد.

گچ گیری اندام تحتانی

منظور از گچ گیری اندام تحتانی، ساق و مفصل ران می باشد. دو روش گچ گیری به نام گچ پا بلند و گچ پا کوتاه بر اساس میزان آسیب به استخوان های این بخش از بدن، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نحوه گچ گرفتن برای اندام تحتانی در منزل به گونه‌ ای است که یک پاشنه کوچک در قسمت انتهایی قرار داده می شود تا هنگام راه رفتن، پای بیمار با سطح زمین برخورد نداشته باشد.

در هر دو این روش نیز انگشتان پا آزاد نگه داشته می‌ شوند.

گچ گیری به شکل استوانه‌ ای

این روش در منزل و یا مراکز درمانی به گونه ای است که بازو، پایین بازو و آرنج را شامل می شود. در این روش بیمار می تواند مچ دست خود را آزادانه حرکت دهد.

گچ گیری بدن

گچ گیری بدن یکی از سخت ترین روش های درمانی است که به ندرت از آن استفاده می کنند. مثلا زمانی که کودک دچار آسیب شده باشد یا به علت جراحی بیمار نباید اندام خود را حرکت دهد.

گچ گیری به روش EDF

برای درمان انحراف جانبی ستون فقرات به ویژه در شیرخواران و کودکان، گچ گرفتن در منزل به روش EDF استفاده می شود. این روش می تواند با ایجاد کشش و خمش لازم، موجب بهبود و ترمیم ستون فقرات و لگن شود.

گچ گیری به صورت مارپیچ

گچ گرفتن در منزل به شیوه مارپیچ، زمانی که استخوان به دو قطعه مشخص تقسیم شده باشد، انجام می شود. به عنوان مثال ممکن است، گچ گرفتن به صورت مارپیچ، عضله ران به سمت پایین و بالای زانو در یک یا دو پا را شامل شود.

مراقبت گچ گیری و آتل

1. تا ۲۴ ساعت عضو مورد نظر باید در هوای آزاد قرار گیرد تا کاملا خشک شود. رطوبت، گچ را ضعیف و شل می کند. ممکن است فکر کنید آب بر استحکام  و دوام فایبرگلاس تاثیری ندارد ولی خیس شدن لایه پنبه ای که بین فایبرگلاس و پوست است، می تواند مشکلات پوستی ایجاد کند.
2. در هنگام استحمام دو لایه پلاستیک را روی گچ یا آتل خود بپیچید تا آب به آن نفوذ نکند.
3. در ۲۴ ساعت اول گچ گیری، روی اندام مورد نظر وزن نگذارید و عضو روی بالشت نرم قرار گیرد.
4. اگر پزشکتان به شما اجازه راه رفتن با گچ را می دهد این کار را تا موقعی که گچ شما کاملا خشک و سفت نیست انجام ندهید. این زمان برای فایبرگلاس یک ساعت و برای گچ ۳-۲ روز است.
5. باند پنبه ای را که در زیر گچ یا آتل قرار داده شده است را بیرون نیاورید.
6.  اگر پوست شما خارش داشت چیزی را برای خاراندن در زیر گچ نبرید. این کار ممکن است پوست شما را زخمی کند. زیرا احتمال عفونت آن وجود دارد و اگر عفونت کند چون محل قابل دیدن نیست ممکن است متوجه آن نشده و برای شما خطر ایجاد کند.